Deze zomer is er in het Eye in Amsterdam een prachtige expositie van William Kentridge te zien, de Zuid-Afrikaan die als geen ander tekeningen, animaties met theater verbindt en speciaal voor het Eye een 45 lang fries maakt, waar dit alles tezamen komt. Bekijk hier de promo.

Beeldend kunstenaar Robbie Cornelissen vertelt in Kunstuur over zijn bewondering voor Kentridge. Net zoals hij, ontdekte ik zijn werk op de Documenta in Kassel in 1997. Die keer was ik er in mijn eentje naar toe gefietst(!) en bezocht meerdere malen de ruimte waarin Kentridge de bezoeker verpletterde met zijn rauwe, maar poetische animaties gebaseerd op houtskooltekeningen die hij telkens uitgumt en weer verder tekent. Bekijk hier de uitzending.

Later ontdekte ik dat deze filmpjes allemaal op You Tube staan. Sinds die tijd kom je veel meer zijn werk tegen en ook op de laatste Documenta was hij van de partij met o.a. een verstilde installatie van luxaflex die telkens veranderde.
Het mooie van het nieuwe werk is dat het uitvoerend put uit de (kunst)geschiedenis. Zo herken je de Middeleeuwse dodendans, Russische avantgarde met werk van Tatlin en Malevich. Zijn werk wordt steeds meer een synthese tussen theater en beeldende kunst, iets barokker en minder rauw zoals het vroege werk. Maar of het nu oud of nieuw werk is, het werk beklijft.
Dus gaat het zien deze zomer en geniet vooral ook van het spectaculaire uitzicht vanaf het terras van Eye.