Afgelopen weken stond ik veel op het pleintje van Rembrandt in Leiden te wachten om groepen kinderen op te vangen voor een wandeling. Een mooie gelegenheid om het pleintje eens beter te bekijken. Het is de geboorteplek van Rembrandt. Jarenlang wees niets naar deze geboortegrond. Nu ja een kleine gevelsteen in een huizenblok, dat was het. Er staat al een tijdje een beeldengroep van de Duitse beeldend kunstenaar Stephan Balkenhol. En het pleintje draag nu de naam Rembrandtplaats.

Het  beeld bestaat uit een miniheuveltje met een ronde top waarop Rembrandt in brons staat voor een ezel met een relief van een van zijn zelfportretten. Rembrandt is klein, kleurrijk en in hedendaagse kleren. Alleen een witte kraag refereert aan de 17e eeuw. Verderop hangt nog een keramisch zelfportret. Best wel raar: een beeld van een schilder en dan twee schilderijen van hem in relief. Maar het werkt wel. Toeristen herkennen dit gelijk als plek van Rembrandt.

Rembrandt wordt voorgesteld als ongeveer 14-jarige. De tijd dat hij in de leer ging om het vak te leren. Afgelopen weken gingen kinderen direct bij hem staan, omhelsden hem, maakte selfies. Helemaal leuk. Zijn gezicht ziet er echter veel ouder uit, dus ik vraag me af of hij niet als volwassen persoon geportretteerd is. Mensen waren natuurlijk een stuk kleiner. Hoe groot was Rembrandt eigenlijk?

Stephan Balkenhol bekend van de houten beelden die hij uit een boomstam maakt, heeft hier een toegankelijk beeld gemaakt en doorbrak de anonimiteit van dit plein. Het werd echt Rembrandtplaats. Ik neem aan dat buurtbewoners ’s winters goed voor hem zorgen en hem een extra sjaaltje of mutsje geven, dat is toch net wat beters dan hem in de regen een fietszadelthoesje op zijn kop.